Przebieg i leczenie mononukleozy

Mononukleoza zakaźna jest bardzo specyficzną chorobą, ponieważ w większości przypadków przebiega ona bezobjawowo, ewentualnie chory przez kilka dni ma niewielką gorączkę i ból gardła. Dlatego też bardzo często pozostaje ona po prostu niezauważona w całym szeregu chorób wieku dziecięcego. Jednakże od kilku lat lekarze pediatrzy są coraz bardziej wyczuleni na mononukleozę i w przypadku wystąpienia objawów klinicznych dających podstawy przypuszczenia choroby, zlecają specjalistyczne badania, które mogą potwierdzić wstępną diagnozę. Jest to bardzo ważne, ponieważ jednym z częstych objawów, który występuje u prawie połowy chorych jest powiększenie śledziony. Nawet niewielki uraz, taki jak upadek czy popchniecie przez inne dziecko, może spowodować jej pękniecie. A to niestety kończy się operacją i usunięciem tego narządu.

W większości przypadków mononukleoza przebiega jednak łagodnie. Po okresie inkubacji choroby, który trwa przez kilka tygodni, występuje gorączka, ból gardła, powiększenie migdałków i węzłów chłonnych. Chory jest bardzo osłabiony, senny, potrzebuje dużo snu i odpoczynku. W pokoju, w którym przebywa warto jest często wietrzyć i nawilżać powietrze dodając do nawilżacza olejek sosnowy i eukaliptusowy, które sprawiają, ze chory swobodniej oddycha i nie występuje u niego przesuszenie śluzówki jamy nosowej i gardła.

Obecnie nie ma jeszcze skutecznego lekarstwa na wirus EBV i dlatego przy mononukleozie jest zazwyczaj stosowane leczenie objawowe, które polega na łagodzeniu najuciążliwszych objawów choroby. W przypadku wysokiej gorączki, przekraczającej 38,5°C należy zażyć środki przeciwgorączkowe oparte na paracetamolu, ibuprofenie lub stosować zimne okłady. Dla uśmierzenia bólu gardła warto go płukać rumiankiem, septosanem lub szałwią oraz stosować tabletki do ssania. Ważne jest również by chory dużo pił i spożywał lekkostrawne posiłki, które nie obciążają nadmiernie wątroby.

Po ustąpieniu objawów choroby warto jest powtórzyć badania krwi, które potwierdzą powrót do zdrowia. Należy jednak pamiętać, że osoba, która przebyła mononukleozę może zarażać jeszcze przez kilka następnych tygodni, a nawet miesięcy i dlatego należy przestrzegać zasad higieny, a dzieci nauczyć by nie piły z czyichś kubków lub nie pozwalały najlepszemu przyjacielowi ugryźć swojego batonika. Dzięki temu wyeliminujemy możliwość zarażenia poprzez kontakt ze śliną, która jest głównym przenośnikiem wirusa EBV.